Sa harap ng malawakang kalamidad na hatid ng Bagyong Paeng gayundin ng nagdaang mga bagyo, kagyat ngayon ang pangangailangan para sa radikal na mga hakbang para wakasan ang nagpapatuloy na pagwasak at pagdambong sa kalikasan.

Ginagawang tanga ni Ferdinand Marcos Jr ang mamamayan sa pagpahayag na ang “pagtatanim ng puno” ang solusyon sa malawakang pagbaha habang siya ay patuloy na sumusuporta sa large-scale na operasyong pagmimina, pagpapalawak ng mga plantasyon, pagtatayo ng mga dam at iba pang grandyosong imprastruktura na pumuputol ng ilampung libong puno, nangwawasak sa mga bakawanan at lumalason sa mga ilog at kapaligiran.

Sa ilalim ng patakaran ni Marcos na “ibayong pagbubukas ng pinto ng bansa” para anyayahan ang malalaking dayuhang kapitalista, tiyak na daranas ang mamamayang Pilipino ng mas malulubhang kalamidad sa darating na mga buawn at taon. Si Marcos at kanyang mga alipures ay tiyak magbubulsa ng bilyun-bilyong piso sa mga operasyong ito. Hungkag ang sinasabing “paghahanda sa sakuna” at “pagtugon sa sakuna” sa harap ng mga programa ni Marcos na patuloy na nang-aanyaya sa mga sakuna.

Sa ilalim ni Marcos, sinimulang ipakat na ng malalaking kumpanya sa pagmimina ang kanilang mga ekipo sa buong bansa mula Nueva Vizcaya hanggang Quezon, Mindoro hanggang Palawan, Negros hanggang Samar, mga prubinsya ng Surigao at Agusan hanggang Maguindanao, South Cotabato at iba pang mga prubinsya. Kinakayod ng mga plantasyon ng saging at oil palm ang mga bundok para palawakin ang kanilang mga operasyon sa mga prubinsya ng Davao at rehiyon ng Caraga. Winawasak ng mga proyektong reklamasyon sa Metro Manila at iba pang lugar ang natural na panagga kaya nagiging bulnerable sa storm surge ang mga tabing dagat.

Maging ang kontra-insurhensyang kampanya ng Armed Forces of the Philippines (AFP) ay dumadagdag sa pagsira sa kalikasan sa paggamit nito ng mga jet fighter, helikopter at mga drone, at ang walang tigil na aerial bombing at panganganyon sa mga kagubatan, sakahan at komunidad.

Katambal ng pagpasok at pagpapalawak ng mga mapandambong na malalaking kapitalistang kumpanyang ito ang papatinding terorismo ng estado at atake laban sa sibilyang komunidad. Pinakakawalan ng armadong mga ahente ni Marcos ang pasistang brutalidad laban sa masang magsasaka at minoryang mamamayan para buwagin ang kanilang pakikibaka at pagtatanggol sa kalikasan at kanilang kabuhayan. Ilanlibong barangay ang ipinailalim sa militarisasyon at hinamlet o kinural at idineklarang “insurgency-free” na ikinagagalak ng dayuhang mga mandarambong at kanilang mga kasapakat.

Ngayon, higit kailanman, dapat isagawa ng mamamayang Pilipino at kanilang rebolusyonaryong mga pwersa ang aksyong radikal para tulungang isalba ang bansa sa ibayo pang salanta na idudulot ng pandarambong sa kalikasan at lumulubhang pagbabago sa klima o climate change.

Dapat magkaisa ang malawak na masa ng mamamayang Pilipino at paigtingin ang kanilang pakikibaka laban sa mapangwasak na malakihang operasyong pagmimina, pagpapalawak ng mga plantasyon, reklamasyon ng lupa, dam at iba pang proyektong imprastruktura. Dapat itatag ang pinakamalapad na posibleng nagkakaisang prente ng lahat ng mga uri at sektor at manindigan para wakasan ang agresyong pang-ekonomya at pangwawasak sa kalikasan ng mga korporasyong ito. Dapat matapang nilang labanan ang mga hakbang ng teroristang estado na ipinatutupad ng militar at pulis sa paglilingkod sa interes ng dayuhang malalaking kapitalista.

Bilang hukbo ng mamamayan, dapat patuloy na ipatupad ng Bagong Hukbong Bayan ang patakaran ng demokratikong gubyernong bayan na nagbabawal sa operasyon ng mga kumpanya sa malakihang pagmimina at mga plantasyon. Lumalaki ngayon ang pangangailangan maglunsad ng kinakailangang rebolusyonaryong aksyon ang BHB para pigilan ang mga mandarambong na ibayong pinasalin ang kalikasan at ang kabuhayan ng mamammayan.