Labingwalong taon na ang nakararaan mula nang maganap ang madugong masaker sa Hacienda Luisita. Gayunpaman, sariwa pa sa gunita ng mamamayan ang brutalidad ng estado at ang inutang nitong dugo mula sa mga magsasaka. Pitong magsasaka ang nagbuwis ng buhay para igiit na madagdagan ang animo’y limos na P9.50 nilang sahod sa naturang azucarera. Sa mga sumunod na buwan, walong indibidwal pa ang pinatay dahil sa kanilang pagsuporta sa naturang laban.

Simula’t sapul, ang laban sa lupa ay pinuhunanan ng dugo, pawis at buhay ng sanlaksang magsasakang naghangad na mabawi ito mula sa kamay ng iilan. Marahas na ipinagkakait ito ng naghaharing-uri dahil ang kontrol at monopolyo rito ang batayan ng kanilang pangingibabaw sa kasalukuyang sistema. Sa mahabang panahon ng pakikibaka para sa lupa, nauunawaan ng mga magsasakang hindi kailanman magiging mapayapa ang resolusyon sa pagitan ng nagtutunggaliang uri. Naunawaan nilang hindi madaraan sa pakiusap o kahit sa mga protesta sa lansangan ang pagbabagong kanilang hinahangad.

Ang Hacienda Luisita Massacre ay isang paalala ng katotohanang ito. Tulad ng napakarami pang mga masaker at pamamaslang sa hanay ng mga magbubukid, tigib ng aral ang mapait na karanasang ito. Mga aral na nagtutulak sa mga magsasaka ng kasalukuyang panahon na manatiling tapat sa panatang patuloy na lumaban para sa karapatan sa lupa. Mulat ang kanilang mga diwa sa pangangailangan at kawastuhan ng armadong pakikibaka bilang sandata at pananggalang ng inaaping uri. Marami sa kanila ang nagpasyang maging magigiting na mandirigma at kumander ng Bagong Hukbong Bayan.

Sa ika-18 anibersaryo ng masaker sa Hacienda Luisita, muling tinatawagan ng PKM-Bikol ang lahat ng mga magsasakang sawang-sawa na sa sistemang yumuyurak sa kanya. Panahon na upang magbangon at bawiin ang lupa at karapatang marapat lamang na nasa kamay ng mismong nagpupunla at lumilinang nito. Panahon na upang tumangan ng armas at lumahok sa demokratikong rebolusyong bayan!