Dapat nang tumigil sa kangangawa ang mga upisyal ng militar at pulis tungkol sa kanilang mga pagkatalo sa rehiyon kamakailan. Oo, nagtamo sila ng maraming kaswalti kabilang na ang pagkakapaslang ng lima at ang pagkasugat ng hindi bababa sa apat nilang elemento mula sa matatagumpay na taktikal na opensibang ilinunsad sa Katimugan ng Bikol. Pero, ang mga elementong ito ay may kapantay din namang kakayahang lumaban. Kaya nga lang nasurpresa sila. Liban pa dyan, ang mga kombatant na militar at pulis ay pawang malinaw na lehitimong target ng mga opensiba ng NPA. Ganyan naman talaga ang digma.

Hindi ba’t sabi nga ni PRO5 Spokesperson Maj. Calubaquib na ang isa sa mga kaswalti, si PEMS Rebosura ng Pilar MPS ay napaputok pa nga ang kanyang service firearm? Ayon mismo sa kanilang pahayag, “…Rebosura was able to retaliate using his issued firearm…” Nakaganting-putok pa nga, anong hindi patas dyan?

Dapat pa ba silang paalalahanan kung ano ang talagang hindi patas? Hindi patas yaong ang kanilang mga armadong yunit ay lumulusob sa mga komunidad ng sibilyan at gumagawa ng malulubhang krimen laban sa wala namang kalaban-labang masa. Ang pagpwersa sa mga taong kunwaring sumuko bilang mga kasapi ng NPA. Ang iligal na arestuhin ang mga tao dahil lang sa ‘krimen’ ng pagtuligsa sa gubyerno at pagtupad sa kanilang tungkulin bilang mga Pilipino. Ang walang batayang pag-akusa sa mga sibilyan, kadalasan ay mga magsasaka, bilang mga kasapi ng NPA at ang mas masahol pa, ang pagpatay sa kanila nang walang kaabug-abog. Pagkakalat ng balita ng mga pekeng engkwentro at pagpaparada ng mga hindi armadong biktima bilang mga NPA na napatay kuno sa labanan. Hindi tulad nila, walang tsansa ang mga iyon na makapanlaban. Hindi sila armado. Pinatay sila ng mga ahente ng estado sa pinakatraydor at hindi makataong paraan. Iyan ang duwag. Iyan ang traydor.

Nakakaawa ang napakababang reaksyon nila. Makalipas ang lampas 50 taon, hindi pa rin nila naiintindihan. Nakikipagdigma sila sa isang pakikidigmang gerilya kung saan ang mga Pulang mandirigma ay mayroong hindi maitatatwang bentahe ng pagtatakda ng mga labanan kung kalian nila naisin sa loob ng mga sonang gerilya. Bahagi nang magsagawa ang mga yunit ng NPA ng mga taktikal na opensiba laban sa mga lehitimong target tulad ng mga yunit ng AFP-PNP na nag-ooperasyong militar, mga baraks ng militar, mga istasyon ng pulis at iba pa. At syempre pa, tulad ng kahit anong digma, ang mga opensiba ay ilinulunsad nang hindi nalalaman ng kabilang panig.

Pero ang NPA, hindi tulad nila, ay malinaw na ipinag-iiba ang mga kombatant at sibilyan. Itinataguyod ng NPA ang karapatan ng mamamayan at iniuukol ang pinakamataas na pagrespeto rito. Ang 9th IDPA at PRO 5 ang dapat na lumaban nang patas. Ihinto na nila ang pagtarget sa mga sibilyan at kanilang mga komunidad. Ang tanging dahilan sa likod kanilang mga kunwari’y tagumpay ay ang kanilang walang katarungang pagpatay ng mga sibilyan at walang labang indibidwal. Kaya bang sabihin ni Maj. Calubaquib na patas ang pagpatay ng kanilang mga elemento sa construction worker na si Joan Marpiga ng Camarines Sur o kay Brgy. Kgd. Menandro Verzo ng Camarines Norte sa harap ng kanilang mga pamilya? Wala silang mga armas at nagmamakaawa na. Paano naman ipapaliwanag ng 9th IDPA ang masaker sa Dolos, Sorsogon kung saan may mga nakasaksi mismong kinaladkad ng militar ang limang magsasaka palabas ng kanilang mga tahanan bago bihisan at palabasing mga NPA na namatay sa barilan? Paano naman ang masaker sa Patalonan, Camarines Sur kung saan ang mga biktima’y ibinaon sa mga libingang sila mismo ang humukay? At ang pagpatay sa mag-asawang senior citizen na Aragdon sa Camarines Sur? Sina Lola Pepito at kanyang mga apo sa Masbate? Ang mga magsasaka ng abaka na sina Christopher Abraham at ikakasal na sanang si Lito Aguilar ng Catanduanes? Sasabihin ninyo rin bang armado ang mga iyan? Napakahaba pa ng listahan. Nasaan ang patas para sa kanilang lahat?

Tigilan na nila ang pag-astang may habol sa moralidad gayong ang institusyon mismo nila ang dinuraan lang ang patas at katwiran mula pa umpisa. Tigilan na nila ang pagngawa sa mga pagkatalo nila at harapin na lang ang hindi matitinag na reyalidad: hindi kayo mananalo laban sa demokratikong rebolusyong bayan dahil mananatili itong buhay hanggat mayroong pang-aapi at pagsasamantala.