Sa pagkabulgar ng tunay na sinapit ng mga dinukot na organisador na sina Jonila Castro at Jhed Tamano sa kamay ng pasistang estado, mas lumalalim ang pag-unawa ng madla sa kahungkagan at kalokohan ng kampanyang pagpapasuko at ng mismong NTF-ELCAC. Ang kampanyang pagpapasuko ay isang malaking negosyo ng mga pasista. Abusong militar, maruming propaganda at pagyayabang – dito winawaldas ng mga pasista ang bilyun-bilyong pondo ng taumbayang para dapat sa mga sosyo-ekonomikong proyekto. Bilyun-bilyong piso ng pinaghirapang pera ng masa ang linulustay para lamang paypayan ang panaginip na gising na magagapi nila ang rebolusyonaryong kilusan. Katawa-tawa ang sukdulan nilang desperasyon. Silang mga tigreng papel na walang tunay na lakas at walang pag-asang manalo laban sa kapasyahan ng mamamayang makibaka para sa kanilang demokratikong interes.

Batid ng masa na ang kampanyang pagpapasuko ay isang malaking kasinungalingan at bahagi ng maruming propaganda ng kaaway upang palabasing may tinutungo ang kanilang kontra-rebolusyonaryong gera. Alam din nilang pangunahing motibasyon ng mga upisyal-militar sa agresibong pagtugis at pagtarget sa mga sibilyan at walang kalaban-laban ang kurakot na kanilang naibubulsa.

Sa Bikol, lampas 3,000 indibidwal na raw ang ‘sumuko’ sabi ng 9th IDPA, PNP Region V at Joint Task Force Bicolandia. Pero ang totoong bumubuo sa bilang na ito ay walang iba kundi mga komunidad at sibilyang tinatakot, pinapapirma sa mga blangkong papel, paulit-ulit na kinakausap at pinagbabantaan, inoobligang dumalo sa mga ‘peace rally’, ginigipit at tinutugis. Kung mayroon man, napakaliit ng bilang ng mga nalinlang at kusang-loob na sumuko sa militar at pulis sa rehiyon. Marami pa nga sa kanila ang inaresto at pinatay din ng militar at pulis kalaunan. Sa huli ang perang makukubra mula sa libu-libong pekeng surenderi na ito ay diretso sa bulsa ng mga upisyal-militar, pulis at kanilang mga kasapakat.

Ang napakarahas at napakagastos na budul-budol na kampanyang ito ng pasistang estado ang lalong naghihiwalay sa kanila mula sa malawak na mamamayan. Sa panahon ng matinding krisis, may lakas pa rin sila ng loob na magsayang ng pera sa paglalako ng kasinungalingang sumasabog ngayon sa sarili nilang mga mukha. Lalong nagiging malinaw sa taumbayan na wala silang maaasahan mula sa pahirap at pasistang estado at kung anong landas ang kanilang dapat tahakin kung nagnanais sila ng tunay na kaunlaran, katarungan, kalayaan at kapayapaan – walang iba kundi ang landas ng armadong rebolusyon.

Bukas ang pinto ng lahat ng yunit ng NPA sa Bikol para sa lahat ng mga biktima ng mapanupil na kampanyang pagpapasuko at iba pang porma ng karahasan ng estado, at para sa lahat ng inaapi at pinagsasamantalahang sawa na sa kabulukan ng kasalukuyang sistema ng lipunan at naghahangad ng tunay na pagbabago.