Hugot nga gibabagan sa mga grupo sa mag-uuma sa pagpanguna sa Kilusang Magbubukid ng Pilipinas, ang pagsulod sa Pilipinas sa Regional Comprehensive Economic Partnership (RCEP). Giratipika sa Senado ang tratado niadtong Pebrero 23, sa botong 22 ka nag-uyon, tig-usa ang nagsupak ug nag-abstain.

Agrikultura ang usa sa pinakaapektadong sektor sa pagsulod sa RCEP, tungod kay maobligado ang Pilipinas nga tangtangon ang taripa sa sensitibong mga produktong pang-agrikultura. Haw-ang ang mga pamahayag sa mga tigbaligya sa RCEP nga kinahanglan sa nasud ang kasabutan alang sa gawasnong kumpetisyon.

Wala sa pusisyon ang atrasado ug gipasagdang agrikultura sa Pilipinas nga magdugay sa kumpetisyon sa mga imported nga patigayon gikan sa mga nasud nga naghatag og dagkung subsidyo sa mga mag-uuma. Karon pa lang, nalubong na sa utang ug taas nga gasto sa produksyon ang mga mag-uuma. Mihagba na ang presyo sa ilang mga produkto tungod sa walay pugong nga importasyon, ismagling ug manipulasyon sa mga kartel nga kakutsaba sa nakalingkod nga reaksyunaryong pundok.

Walay katugbang nga kadaut ang gibunga sa deka-dekadang “gawasnong pamatigayon” sa agrikultura ug industriya sa Pilipinas. Kanunay kining nahagba sukad nga misulod ang Pilipinas sa World Trade Organization niadtong dekada 1990. Sa milabayng mga tuig, pinakagamay karon ang bahin sa pagmanupaktura sa gross domestic product samtang ang agrikultura ang pinakagamay sa tibuok kasaysayan sa nasud.

Ang gipahamtang nga mga palisiya sa WTO ang mipatay sa daghang subsektor sa industriya ug agrikultura ug nagpreserba sa tibuok atrasadong ekonomiya. Giduso niini ang mga programa sa pribatisasyon, deregulasyon ug liberalisasyon sa pamatigayon, produkto, serbisyo, agrikultura ug daghan pang uban.

Gikan 1995, misulod ang nasud sa dili moubos sa 10 ka kasabutan alang sa “gawasnong pamatigayon.” Lakip dinhi ang mga kasabutan sa China, Japan, Australia, New Zealand, ASEAN ug Europe.