Sa ika-58 taong anibersaryo ng pagtatatag ng Kabataang Makabayan ngayong Nobyembre 30, nananawagan ang Bienvenido Vallever Command (BVC)-NPA Palawan sa lahat ng kabataang Pilipino na ipagpatuloy at tupdin ang kanilang istorikong papel sa pambansa demokratikong rebolusyon at sumampa sa New People’s Army. Nahaharap ngayon ang kabataan sa buong daigdig sa matinding kahirapan, kapabayaan at brutal na panunupil ng kani-kanilang estado. Sa Pilipinas, sa halip na pagtuunan ng pansin ang pagbibigay ng abot-kaya at makalidad na edukasyon, nakatutok ang estado sa paggamit dito bilang instrumento ng panunupil. Katunayan, isa ang mga kabataan sa pangunahing target at biktima ng malupit na pag-atake ng mga naghaharing rehimen, pinakamalupit ang nakalipas na tiranikong rehimeng Duterte na ipinagpapatuloy at higit pang pinatitindi ng ilehitimong rehimeng Marcos-Duterte.

Walang plano ang ilehitimong rehimeng Marcos-Duterte na solusyunan ang krisis sa edukasyon sa bansa. Naglaan lamang ito ng maliit na halaga para sa paggawa ng karagdagang 2,379 klasrum, napakalayo sa aktwal na pangangailangang 97,000 klasrum. Ang sektor rin ng batayang edukasyon ang pinakamaliit na pinaglaanan ng pondo sa darating na 2023, P852.8B lamang sa gitna ng pagbubukas ng harapang klase mula sa mahabang panahon ng lockdown dulot ng COVID-19. Samantala, binawasan ang budget ng iba pang sektor ng edukasyon (SUC’s, TESDA at CHEd) sa susunod na taon habang inaprubahan ang P150M pondong hiningi ni Sara Duterte bilang confidential funds ng DepEd. Ayon sa Alliance of Concerned Teachers, kasya na sa halagang ito ang 150,000 armchair, 3 milyong textbooks, o 4,286 laptop para sa mga guro (sa halagang P35,000 per unit) kung ilalaan sa tunay na pangangailangan ng sektor ng edukasyon.

Nagpapatuloy ang orkestrado at sistematikong paglilinis sa maruruming rekord ng matatandang Marcos at Duterte, laluna ang mga pinakamalalaking kaso ng pandarambong sa kabang yaman ng bayan at ang matitinding kaso ng pagyurak sa karapatan ng mamamayan, na pinakamalalala sa kasaysayan ng bansa. Hinahabol nilang pabanguhin hanggang sa maksimum na itanghal na bayani ang mga numero-unong traydor at tuta ng imperyalismo sa mata at isip ng kasalukuyang henerasyon ng kabataang Pilipino. Bahagi ng hakbang na ito ang pagkaltas sa pondo ng mga ahensyang may kinalaman sa preserbasyon ng kasaysayan, pinakamalaki ang 83.9% kaltas sa pondo ng National Commission for Culture and Arts (NCCA). Ipinagpatuloy rin ang panunupil sa kalayaang akademiko sa mga eskwelahan sa pamamagitan ng pagbabawal at pag-alis sa 16 librong may progresibong nilalaman, laluna iyong mga librong naglalaman ng tunay na mga pangyayari at kwento ng paglaban sa Martial Law ng matandang diktador na Marcos.

Tulad ng kanilang amang diktador at pasista, minana nina Bongbong Marcos at Sara Duterte ang pagiging kriminal at pasista sa anyo ng brutal at walang-pakundangang kampanyang panunupil laban sa mamamayan. Ipinwesto ni Marcos II si Sara Duterte bilang kalihim ng Department of Education para tiyakin ang sistematikong pagsupil sa lakas ng kabataang Pilipino. Pinahigpit nito ang kontrol ng estado sa sistema ng edukasyon sa bansa para patayin ang diwa ng pagkamakabayan ng mga kabataan at gawin silang bulag, bingi at sunud-sunuran sa dikta ng naghaharing uri at imperyalismo. Ipinapalit nila ang hungkag na “nasyunalismo” sa pagpapanumbalik ng mandatory Reserved Officers Training Corps (ROTC) na matagumpay na ipinabasura ng masiglang kilusan ng kabataan-estudyante noong 2002. Samantala, kagyat na ipinasa ni Marcos II ang SIM card Registration Law bilang rurok ng kanilang itinatayong surveillance state para busalan ang bibig at pigilan ang lahat ng anyo ng paglaban ng mamamayan.

Sa gitna ng lahat ng ito, isa sa pinakamaiingay ang sektor ng kabataan—sa mga eskwelahan, lansangan at maging sa social media para ilantad, tuligsain, tutulan ang mapanupil na mga hakbang ng estado at labanan ang ilehitimong rehimeng Marcos-Duterte. Ikinapopoot nila ang pagkakaluklok ng pinaka-pasista at pinakamalalaking angkan ng magnanakaw sa kasaysayan ng bansa. Subalit kailangan pang higit na paigtingin ang pakikibaka ng mga kabataang Pilipino at padagundungin ang kanilang mga panawagan at pagkilos sa buong kapuluan. Dapat nilang patuloy na ipanawagan ang karapatan sa edukasyon, kalayaang pang-akademiko, kalayaan sa pamamahayag, itigil ang militarisasyon sa paaralan, pigilan ang muling pagpapanumbalik sa mandatory ROTC, at isulong ang dagdag na budget sa edukasyon.

Dapat silang humalaw ng inspirasyon at aral sa sustenido at papalaking kilusang masa ng kabataan noong huling bahagi ng 1960 hanggang 1970 na rumurok sa Sigwa ng Unang Kwarto ng 1970. Iniresulta ito ng halos isang dekada ng masiglang kilusang propaganda at kultura ng mga kabataan sa balangkas ng ikalawang kilusang propaganda. Nasa ubod ng kilusang ito ang Kabataang Makabayan, ang pinaka-komprehensibong pambansa-demokratikong organisasyon ng mga kabataan na itinatag noong 1964.

Higit na sumigla at lumakas ang kilusang kabataan sa pagsanib nila sa pakikibaka ng iba pang aping uri’t sektor ng lipunang Pilipino, pangunahin ng uring manggagawa at magsasaka. Higit nilang nabatid ang kawastuhan ng paglaban sa diktadura at ang pagtahak sa landas ng armadong rebolusyon sa pamamagitan ng digmang bayan upang kamtin ang pambansang kalayaan at demokrasya. Naging instrumental ang marami sa kanila na sumampa sa NPA at tumungo sa kanayunan upang pasimulan ang pagpapalakas ng armadong pakikibaka at itatag ang mga sona’t larangang gerilya sa iba’t ibang panig ng bansa.

Dapat ipagpatuloy ng kasalukuyang henerasyon ng kabataang Pilipino ang magiting na pakikibaka at paglaban sa lahat ng tipo ng pang-aapi at pagsasamantala. Ang kanilang lakas, enerhiya, galing at talino ay dapat na ilaan sa puspusang paglilingkod sa sambayanan para sa pambansang kalayaan at demokrasya. Sa gitna ng muling pamamayani ng pinalupit na pasismo-terorismo ng estado, dapat tanganan ng mga kabataan ang kanilang mahalagang tungkulin sa pagsusulong ng digmang bayan at sumapi sa NPA.###