Nag-eengganyo ang ilehitimong rehimeng US-Marcos-Duterte ng walang rendang dayuhang pandarambong at malulubhang sakuna sa pagtutulak nitong palawakin at paramihin ang mga proyektong mina sa bansa. Sa prenteng kailangan ang pagmimina upang pasikarin ang ekonomya, isinasakatuparan nito ang imbing layunin ng imperyalismo na sairin ang likas yaman ng Pilipinas habang nagsusubi ang mga burukrata mula sa kapiranggot na bahaging napupunta sa reaksyunaryong gubyerno. Kailangang puspusang labanan ang kasalukuyang rehimen na walang ibang dulot sa bayan kundi pagdurusa at ibayong kahirapan.

Hayagang nag-aanyaya si Marcos Jr at kanyang mga alipures sa mga dayuhang gubyerno at negosyante para magmina sa Pilipinas. Ang pagmimina ng nickel ang isa sa mga adyendang pinag-usapan sa biyahe ni Marcos Jr sa Japan. Kamakailan nama’y ipinahayag ni DFA Sec. Enrique Manalo sa isang pulong sa New York na nais ng ilehitimong rehimen na magpalawig ng kooperasyon sa US sa larangan ng pagmimina at produksyon ng mga baterya. Bilang dagdag na hakbang, pinalusot na sa Kamara ang panukalang batas na magpapababa sa royalty na kukunin ng gubyerno sa output ng mga minahan sa mga itinakdang mining reservation sa bansa mula 5% tungong 4%. Tuwang-tuwa ang Philippine Chamber of Mines sa pakana ng mga bayarang kongresista ni Marcos. Naglalaway ang mga burukratang kasapakat ng naghaharing pangkatin sa “malaking kita” na ipapasok ng mina sa bansa.

Kalokohan ang pagpapalabas ng ilehitimong rehimeng Marcos-Duterte na ibabangon ng pagmimina ang naghihingalong ekonomya ng Pilipinas. Sa katunaya’y kabaligtaran ang mangyayari kung hahayaang dumami ang dayuhan at malakihang minahan sa bansa, higit lalo dahil alinsunod ito sa maka-dayuhang balangkas. Mumo ang makukuhang royalty ng gubyerno at maliit lamang ang ambag nito sa usapin ng paglikha ng trabaho at komersyo sa mga lugar na miminahin. Kung tutuusin, pasakit lang ang aanihin ng taumbayan mula sa iresponsableng pagmimina. Walang pakundangan ang mga sakim na korporasyon sa pagwasak sa mga bundok at komunidad alang-alang sa kanilang layuning tumabo ng malaking tubo mula sa mga mineral. Lalo nitong ilulubog ang Pilipinas sa siklo ng pag-eeksport ng hilaw na materyales at importasyon ng mamahaling yaring produkto na nagbansot sa ekonomya ng bansa.

Pinatunayan nang nagdudulot ang pagmimina ng matinding pinsala sa kalikasan at ginagawang mas bulnerable sa sakuna ang mga komunidad na sinasaklaw at kahit katabi lamang ng mga operasyon ng mina. Luging-lugi na ang sambayanan sa laki ng ninanakaw ng mga monopolyo-kapitalistang dayuhan at malalaking kumprador-panginoong maylupa ay nanganganib pa ang kanilang buhay at kalusugan dahil sa mina. Hindi dapat makalimutan ang trahedyang dinala ng pagmimina ng Marcopper, pangunahing pag-aari ng diktador na si Marcos Sr, sa isla ng Marinduque lalo na’t hanggang ngayo’y ramdam pa rin ng mga residente roon ang epekto ng sakuna. Nananatiling patay ang mga ilog na natambakan at nalason ng dumi ng mina at hirap pa ring magtanim ang mga magsasaka sa mga apektadong lugar. Banta rin sa mga taga-Marinduque ang natirang luma at depektibong dam ng mina na iniwan na lang basta ng Marcopper.

Sa rehiyong TK, matapang na naninindigan ang mamamayan laban sa mapangwasak na pagmimina. Mula nitong Pebrero ay inilunsad ng mga taga-Romblon ang isang barikada at iba pang pagkilos upang tutulan ang operasyon ng Altai Philippines Mining Corporation sa napakagandang isla ng Sibuyan. Magiting ding nakikibaka ang mga taga-Brooke’s Point, Palawan para kanselahin na ang kontrata ng Ipilan Nickel Corporation. Ang pagmimina ng nickel ang isa sa mga dahilan ng matinding pagbaha na nagdisloka sa higit 3,900 pamilya sa Timog Palawan sa simula ng taon at pati ng pagbagsak ng hanapbuhay ng mga magsasaka roon. Nagbunga ang pakikibaka ng mamamayan ng tagumpay sa korte na writ of kalikasan na ipinagkaloob sa mga nagkakaisang residente ng Brooke’s Point at Sibuyan.

Tinututulan naman ng mga residente ng Lobo, Batangas ang nakaambang pagmimina ng kumpanyang Canadian na Bluebird Ventures Inc. para magpasasa sa hindi bababa sa 12.43 toneladang ginto sa lugar. Pinagkalooban ng Mines and Geosciences Bureau ang nasabing kumpanya ng permit nitong nakaraang Hunyo.

Ramdam kahit saang bahagi ng bansa ang malakas na pagtutol ng mamamayan sa isinusulong ng rehimen na patakaran sa pagmimina. Namumuhi sila sa pandarambong ng mga dayuhan at lokal na naghaharin-uri na pinahihintulutan ng bulok na estado. Napakasaklap na ang rekursong mineral na sasapat para makapagtayo ang bansa ng nagsasariling batayang industriya ay hinahayaang hakutin ng mga dayuhan at tumbasan lamang ng barya.

Dapat mariing labanan mula sa mga komunidad na apektado hanggang sa pambansang antas ang pagpapakana ng rehimeng Marcos Jr na paramihin at palawakin ang mga operasyon ng mina sa Pilipinas. Dapat magkapit-bisig ang lahat ng mamamayang nagmamahal sa kalikasan at soberanya sa adhikaing ipagtanggol ang likas na yaman ng bansa mula sa pandarambong at pangalagaan ang kapaligiran. Sa harap ng pagbaling ng ilehitimong rehimen sa pagmimina, kailangang ipaglaban ng bayan ang tunay na reporma sa lupa at pagtataas ng sahod ng manggagawa. Matutugunan nito ang matinding kahirapan na dinaranas ng malawak na hanay ng mamamayan.

Tinatanaw ng rebolusyonaryong kilusan na gamitin ang likas na rekursong mineral para isulong ang pambansang industriyalisasyon at iangat ang kalidad ng buhay ng bawat mamamayan. Hindi dapat hayaang ubusin ng mga gahaman ang yaman ng mga Pilipino. Nasa sama-samang paglaban ang pagtitiyak na magkaroon ng magandang kinabukasan ang bayan.###