Mahal kong mga kababayan,

Sa Setyembre 21, ginugunita ng bansa ang 50 taon mula nang ipinataw ang Martial Law (ML) ng pasistang diktador na si Ferdinand Marcos Sr. Markahan din natin ang taon na ito ng panunumbalik sa kapangyarihan ng mga Marcos na isang trahedya para sa sambayanang Pilipino. Pero hindi dapat mawalan ng pag-asa ang sambayanan lalo na ang mga Mindoreño.

Ang sulo ng paglaban sa pinatinding pasismo ng Martial law ang naghatid ng armadong rebolusyon sa isla ng Mindoro sa pangunguna ni Kasamang Rey Andal na produkto ng kilusang kabataan ng 1970s. Sa komemorasyon ng 50 taon ng ML, may naipon tayong sapat na lakas upang ipagpatuloy ang pakikibaka at dalhin ito sa mas mataas na antas.

Ang mga dahilan na nagtulak upang mag-aklas ang sambayanan noon laban sa diktadurang Marcos Sr ay muling dinaranas ngayon na ilang ulit na pinatindi dulot ng kumulatibong kabulukan, pagwawaldas at pagpapakatuta sa dayuhan ng nagdaang mga rehimen at ipinagpapatuloy ng kauupo sa poder na si Marcos Jr.

Tulad sa panahon ng unang rehimeng Marcos, sumisirit ngayon ang presyo ng bilihin at mga batayang pangangailangan lalo ng langis at gasolina. Matindi ang panlipunang ligalig dulot ng malawakang kagutuman at kawalang seguridad sa trabaho na sinabayan ng pandarambong ng mga Marcos at kanilang alipores sa kaban ng bayan. Sumadsad ang halaga ng piso (na makikita sa pagliit ng halaga nito kumpara sa dolyar). Sa kanayunan, inaagawan ng lupa ang mga magsasaka at katutubo sa pamamagitan ng huwad na reporma sa lupa at mga neoliberal na programa sa agrikultura.

Sa halos tatlong buwan sa poder ng ilehitimong rehimeng US-Marcos II, pinasidhi na nito ang kalagayan ng mamamayang Pilipino. Walang konsensyang ipinagpapatuloy at pinalalawig nito ang patakaran ng rehimeng Duterte sa importasyon ng produktong agrikultural. Apektado nito ang palay, sibuyas, bawang, isda, karne at maging asin na mga produkto ng mga magsasaka, mangingisda at katutubong Mindoreño na bumubuo sa 90% ng populasyon sa isla. Pinatigil nito ang pagbibigay ng ayuda sa mahihirap na mamamayan sa ilalim ng 4Ps (Pantawid Pamilyang Pilipino Program) sa inimbentong batayan na nakaahon na sila sa kahirapan. Samantala, mayorya sa pamilyang Mindoreño ang hindi pa nakakabawi sa hagupit ng mga bagyo noong 2020 at 2021 at sa militaristang patakarang lockdown ng rehimeng Duterte nang dumapo ang pandemyang COVID-19.

Sa panahon ni Marcos Sr., talamak ang pangangamkam ng lupa sa hanay ng mga magsasaka at katutubong Mangyan. Namayagpag ang malulupit na PML na sina Quintos, Guevarra, Campano, Danding Sanggalang at iba pang mga kakutsaba ng diktador gamit ang Philippine Constabulary (PC) at pribadong goons. Napakaraming Mindoreño ang walang-awang pinatay dahil sa pagtatanggol at lehitimong pagkilos na mabawi ang mga lupain na inagaw sa kanila ng mga pastuhan, negosyo at proyekto ng mga panginoong maylupa at mga kroni ni Marcos.

Sariwa pa sa mga Mangyan kung paano sila itinaboy sa kalibliban, pinalayas sa kanilang mga lupaing ninuno, nilapastangan maging mga sagradong libingan at niyurakan ang batayang mga karapatan. Ultimong pagdadala ng gulok na kailangan para sa hanapbuhay ay ipinagbawal ng mga berdugong pwersa ng estado!

Hindi pa nasapatan sa pagpapahirap sa masang Pilipino, inalpasan ng pasistang diktador ang PC para supilin ang sinumang lumalaban sa di-makatarungang mga patakaran ng nakaupong rehimen sa tabing ng kampanya laban sa insurhensya laban sa noo’y nagsisimula pa lamang at maliit na pwersa ng NPA rito.

Ngayon, opensiba ang rehimeng Marcos Jr. na ipatupad ang mga proyektong minahan, eko-turismo at enerhiya na magpapalayas sa magsasaka at mga katutubong Mangyan sa kanilang lupaing ninuno. Sinimulan na ang mga papulong upang linlangin at piliting sumang-ayon ang mga katutubo na minahin ng kumpanyang Pitkin ang natural gas sa Timog Mindoro. Hindi humupa kundi ibayo pang lumala ang mga mararahas na operasyong militar ng AFP-PNP. Pinakahuli ang magkakasunod na walang habas na pamamaril at pagpatay ng mga pwersa ng 203rd Bde at PNP-MIMAROPA sa mga inosenteng sibilyang katutubong sina Kapitan Dante Yumanao ng Sablayan, Occidental Mindoro at sa isang menor de edad sa Tauga Diit, bayan ng Roxas, Oriental Mindoro.

Sa gitna ng pasismo ng diktadura, ipinunla at yumabong ang rebolusyonaryong paglaban sa isla. Isinulong ng kilusang magsasaka ang pakikibaka para lansagin ang mga pastuhan at binawi ang malalawak na lupaing inagaw sa kanila. Sa tulong ng NPA, tinibag ng lakas ng masa ang kapangyarihan at monopolyo sa lupa ng mga malulupit na mga panginoong maylupa at kroni ni Marcos. Lumahok ang mamamayang Mindoreño sa demokratikong pakikibaka para panagutin ang diktador sa mga paglabag sa karapatang tao at ipanawagan ang kanilang kahilingan para sa lupa, irigasyon, seguridad sa trabaho, karapatan sa paggawa at karapatan sa edukasyon. Kasama ng buong bayan ang rebolusyonaryong kilusan sa Mindoro sa pagpapatalsik sa mga Marcos sa makasaysaysang Pag-aalsang EDSA noong 1986.

Kung kaya’t hindi katanggap-tanggap sa mga Mindoreño ang panunumbalik ng pamilya Marcos at kanilang pangkat sa kapangyarihan. Ninakaw ng gahamang pamilya ang eleksyong 2022 para gawing pangulo si Ferdinand Marcos Jr. Ngayong nakapwesto sa estado-poder, tiyak na gagamitin nila ang ilehitimong rehimeng Marcos II upang iabswelto ang kanilang angkan sa mga krimen nito sa bayan, ganap na linisin ang mabaho nilang pangalan at ilatag ang mga kundisyon para maghari ang kanilang angkan habambuhay.

Patunay ang pagbalik ng mga Marcos sa Malacañang na labis nang nabubulok ang malakolonyal at malapyudal na lipunang Pilipino. Ibayo nitong patitindihin ang karukhaang nararanasan ng mamamayan. Pinatitingkad nito ang pangangailangang isulong ang digmang bayan upang tuluyang matibag ang gumuguhong pundasyon ng reaksyunaryong estado.

Balikan natin at halawan ng inspirasyon ang pagpupunla ng rebolusyonaryong kilusan sa isla sa gitna ng hagupit ng Batas Militar. Ang pagtutulungan ng CPP-NPA-NDFP at mamamayang Mindoreño ang nagbigay ng kongkretong mga tagumpay para mabawi ang kinamkam na libong ektaryang lupain, makamit ang paggalang sa karapatan ng mamamayn at mga katutubo at ang maluwag na kondisyon sa hanapbuhay, kagalingan at pagkakaisa ng mga masa. Itong tinatamasang mga benepisyo ng mamamayang Mindoreño ang paulit-ulit na inaatake at nais agawin ng nagdaang mga rehimen at ng kasalukuyang rehimeng US- Marcos II.

Ngayon higit na kailangang sumalig sa armadong rebolusyon upang wasakin ang bulok na estado. Palakasin at pakamahalin natin ang Bagong Hukbong Bayan na siyang dudurog sa armadong pwersa ng estado at hahawan ng landas para sa pag-agaw ng mamamayan sa pampulitikang kapangyarihan mula sa kamay ng naghaharing-uri. Lumahok tayo sa pagsusulong ng pambansa-demokratikong rebolusyon na siyang landas sa tunay na pagbabagong panlipunan. Sa huli, digmang bayan pa rin ang tanging solusyon sa kahirapang dinaranas ng mamamayang Pilipino!

NEVER AGAIN, NEVER FORGET!

Sagot sa kahirapan, digmang bayan!

Isulong ang digmang bayan hanggang tagumpay!