Ginugunita sa buong mundo ngayon ang Earth Day. Isa itong simbolikong araw kung saan ipinapaalala sa mga mamamayan ang pangangalaga sa kalikasan at likas na yaman upang maipreserba para sa susunod na salinlahi. Sa nagdaang mga taon, ang Earth Day ay naging daluyan upang ipanawagan ang mga isyu kaugnay sa climate justice at ang walang pakundangang paggamit ng mga imperyalistang bayan sa rekurso, partikular ang langis at fossil fuels, na naging dahilan ng climate change.

Ang mga aping mamamayan sa mga malakolonya at maliliit na bayan ang pumapasan ng bigat ng krisis mula sa labis na pandarambong at walang pakundangang pag-aksaya ng rekurso at hilaw na materyales ng mga imperyalistang bayan. Sa hangad na sipsipin ang pinakamalaking tubo ng mga monopolyo kapitalista, ipinatupad ng imperyalista ang mga hindi pantay na tratado sa mga maliliit na bayan, kabilang ang mga kasunduang mapangwasak at malaki ang pinsala sa kalikasan. Batay sa pag-aaral ng mga siyentistang makakalikasan, 71% ng global carbon emission ay idinudulot lamang ng 100 malalaking imperyalistang kumpanya.

Sa Pilipinas, naging kasangkapan ng imperyalistang Estados Unidos ang kriminal, tiraniko at papet na rehimeng US-Duterte upang maisakatuparan ang mga proyektong pumipinsala sa kalikasan.

Sa ilalim ng rehimeng US-Duterte, higit na isinadlak nito ang bayan sa labis na karukhaan. Resulta ng climate change at ng pagkasira ng kalikasan, inaasahang mas malalaking pinsala ang idudulot sa sambayanan ng mga natural na sakunang tulad ng bagyo, mga pagbaha o labis na tagtuyot. Inutil at palpak ang rehimeng US-Duterte sa pagtugon sa karaingan ng mga mamamayan epekto ng climate change. Nananatili pa ring nahuhuli ang Pilipinas pagdating sa disaster resilience o kahandaan sa mga sakuna. Katunayan, sa nagdaang bagyong Agaton na itinuring na mahinang bagyo, lumampas sa 200 katao ang nasawi at higit 1.4 bilyong piso ang pinsala sa agrikultura ng bansa. Ayudang batbat ng kurapsyon na ginamit pa para pagsilbihin sa kampanyang elektoral ng sariling kampo ang tugon ng inutil at palpak na rehimeng Duterte.

Subalit, maituturing nang isa sa pinakamalaking krimen ng rehimeng US-Duterte sa nagdarahop na mga mamamayan ang walang pakundangang pagbubukas nito ng pintuan sa mga imperyalista upang minahin ang kabundukan ng bansa. Ipinanukala nito ang pagpasok ng dayuhang kumpanya ng mina kapalit di umano ng trabaho para sa mamamayang Pilipino gayong hindi pa umaabot ng 7% sa kabuuang pwersa sa paggawa ang nai-empleyo ng mga minahan sa bansa. Gamit ang galamay nitong Department of Environment and Natural Resources (DENR), muling ipinahintulot ang open-pit mining! Wala itong kahahantungan kundi permanenteng paggiba at labis na paglapastangan sa likas yaman ng Pilipinas.

Sa saklaw ng isla ng Mindoro, nakaambang ipagpatuloy ang mga mapangwasak na proyektong minang itinutulak ng mga imperyalistang kumpanya. Pangunahin dito ang pagpapatuloy ng Mindoro Nickel Project na pag-aari ng Intex na sasaklaw sa 11,300 ektaryang kalupaan sa gitnang bahagi ng isla ng Mindoro. Mas masaklap pa nito, isinabatas ng rehimeng Duterte ang ENIPAS (Expanded National Integrragated Protected Area Systems) o RA 11038 noong Hunyo 2018 na nag-alis sa Upper-Amnay bilang protektadong lugar. Ang Upper-Amnay na isang watershed region na sumusuporta sa 15 malalaking ilog sa dalawang probinsya ng Mindoro ay sasaklawin na ng pagmimina ng Intex at lubhang mailalagay sa malaking panganib ang kalikasan at buhay ng buong isla ng Mindoro. Maliban dito, pinahintulutan na ring mag-operasyon ang Alag-ag Mining Inc. (3,376 ektarya saklaw) at ang Aglubang Mining Corp (4,536 ektarya saklaw) na magminina ng nickel at cobalt. Hindi pa kasama dito, ang mga mapangwasak sa kalikasang proyektong pang-enerhiya ng reaksyonaryong gubyerno.

Tiyak na ang mga ito ay magbubunsod ng malawakan at sistematikong pang-aagaw ng lupa lalo na sa lupaing ninuno ng mga Mangyan na nananahan sa kabundukan at nangangalaga sa kalikasan.

Dapat buong lakas na labanan ng sambayanang Pilipino, kasama ang mga Mindoreño ang pandarambong at pangwawasak ng kriminal at tiranikong rehimen at ng mga amo nitong imperyalista sa likas na kayamanan at kapaligiran ng bansa. Dapat na labanan ang muling pagbubukas ng bansa sa malakihang dayuhang mina at pagpapahintulot ng open pit mining. Sa okasyong ito ng pagdiriwang sa Earth Day sa gitna ng mainit na kampanyang eleksyon sa Pilipinas, dapat gawin ang buong makakaya na tapusin na ang tiranikong paghahari ng pamilyang Duterte, Marcos at Arroyo. Sa taktikal na panahong ito, ang pagtatagumpay sa pagpapabagsak sa rehimeng US-Duterte at panunumbalik ng mga Marcos sa Malacañang ang unang garantiya sa pangangalaga sa kalikasan at likas na yaman ng bansa.

Sa pangmatagalan, nararapat na ipagtagumpay ang bagong tipong pambansa-demokratikong rebolusyon na isinusulong ng Partido Komunista ng Pilipinas, Bagong Hukbong Bayan at ng rebolusyonaryong mamamayan. Tanging ang rebolusyonaryong kilusan lamang ang may programang tumutugon sa wastong pangangalaga sa kalikasan, likas na yaman ng bansa at pangangalaga sa lupang ninuno para sa kapakinabangan ng mamamayan at ng bansa. Sa saklaw ng mga larangang gerilya ng NPA kung saan napapagana na ang binhi ng demokratikong gubyernong bayan, nagagawa na ng rebolusyonaryong kilusang ipatupad ang responsableng paggamit at pangangalaga sa likas yaman.

Sa harap ng labis na krisis at kahirapan na dinulot ng mga lokal na naghaharing uri at imperyalistang mandarambong, kasapakat ang papet na rehimeng US-Duterte, marapat lamang na tanganan ng rebolusyonaryong mamamayan sa isla ang tungkuling ipagtanggol ang Mindoro at ang buong bayan sa pamamagitan ng pagsalig sa armadong pakikibakang isinusulong ng Bagong Hukbong Bayan! Tanging sa pagbawi ng kapangyarihang pampulitika mula sa mga reaksyunaryo at naghaharing-uri at pagtatayo ng estadong tunay na naglilingkod sa sambayanang Pilipino natin tunay na mapapangalagaan ang kalikasan at makakamit ang isang makatarungan at masaganang bukas.

Panghuli, upang tiyakin ang tuluyang pangangalaga sa mundo na tirahan ng sangkatauhan, nararapat na ibagsak ang imperyalismo – ang ugat ng nagaganap na climate change na naglalagay sa panganib ng kinabukasan ng sangkatauhan. Kailangan palitan ito ng sosyalistang sistema na magwawakas sa kapangyarihan ng kapital at pagkaganid sa tubo sa kapinsalaan ng sangkatauhan laluna ng uring manggagawa’t anakpawis. Napapanahon na upang padaluyungin ang pandaigdigang rebolusyong proletaryo. Ang bagong tipong pambansa-demokratikong rebolusyon na isinusulong sa Pilipinas ay bahagi ng pandaigdigang rebolusyong proletaryo at mga kilusan para sa pambansang pagpapalaya laban sa imperyalismo.###