Pinakamataas na pagpupugay ang ipinapaabot ng Pambansang Katipunan ng Magbubukid (PKM)-Ilocos Region sa National Democratic Front of the Philippines (NDFP) sa pagdiriwang nito ng ika-51 taon ng kaniyang pagkakatatag. Pinakamataas ding pagsaludo ang aming iginagawad sa lahat ng martir ng NDFP na naglaan ng lakas, dunong at buhay para sa pag-abante ng pambansa demokratikong rebolusyon.

Ang pagbulusok at pagkabulok ng sistemang imperyalismo ay kaakibat ng makasaysayang paghihirap, pagsasamantala at pandarahas sa mamamayan ng daigdig. Kaya naman, ang kasalukuyang krisis pampulitika at pang ekonomiya ng Pilipinas ay nagbibigay daan sa napakainam na kundisyon para sa pagsulong ng proletaryong rebolusyon.

Sa rehiyon ng Ilocos, daan taon nang napagsasamantalahan ang mga magsasaka sa kapitalistang tulak ng pagtatanim ng tabako. Mula noon hanggang ngayon, ang tabako ay ineexport para sa pandaigdigang merkado at wala itong idinudulot na pag-unlad sa buhay at kabuhayan ng masang magsasaka, kundi pinagkakakitaan lamang ng mga monopolyo kapitalista, malaking burges kumprador at panginoong maylupa.

Maliban sa tabako, ang pagtatanim ng palay, mais, at gulay sa rehiyon ay katatangian din ng mala-pyudal na pagsasamantala. Ang makitid na kalupaang hiwa-hiwalay ay monopolyong pag-aari ng mga malalaking pamilya ng panginoong maylupa na siya ring nakaupo sa reaksyunaryong gobyerno. Laganap ang usurang iniikutan na lamang ng buhay-produksyon ng mga pesante. Hindi kailanman natatapos o nauubos ang utang ng masang anak-pawis dahil sa taas ng interes, kamahalan ng mga bilihin at mababang presyuhan ng kanilang produkto.

Ang mga tulong at suporta mula sa reaksyunaryong gobyerno ay kulang na kulang at sa maraming pagkakataon ay napupunta sa kanilang mga bulsa ang pondo. Ang RA 7171 o ang pondong mula sa excise tax sa tabako ay hindi tinatamasa ng magsasaka ng tabako. Ito ay ibinubulsa ng mga lokal na pulitiko at nagagamit sa pagpapabango para sa eleksyon kagaya ng pagpapatayo ng mga imprastrukturang walang direktang serbisyo sa produksyon ng tabako. Tampok na anomalya sa RA 7171 ay ang pagbili ng dating gobernadora ng Ilocos Norte na si Imee Marcos ng 110 minicab na walang kapakinabangan ang magsasaka ng tabako.

Samantala, ang mga mangingisda sa Ilocos ay nakararanas ng matinding paghihirap. Hanggang sa kasalukuyan ay napakaatrasado ng kanilang kagamitan sa produksyon. Kasabay pa ito ng pagdami ng mga commercial fishing vessels sa Lingayen Gulf na humahakot ng tonetoneladang isda sa araw-araw. Sa tuloy-tuloy na pagtaas ng presyo ng krudo, halos wala nang kinikita ang mga mangingisda.

Kalakhan sa mga mangingisda sa Ilocos ay walang sariling bangka dahil sa kamahalan ng pagpapagawa nito. Kaya sila’y nakikipangisda lamang o pumapasok sa iba’t-ibang tipo ng hatian. Hindi rin tuloy-tuloy na nakakapangisda dahil depende ito sa kalagayan ng baybay. Sa panahon ng mga bagyo at habagat ay bihira ring makapalaot. Kaya’t walang katiyakan ang kanilang kabuhayan.

Ang mga patakaran ng gobyerno ay higit na nagbibigay ng restriksyon sa mga mangingisda. Halimbawa nito ay ang zoning. Limitado lamang ang erya ng katubigan na pinapahintulutang pangisdaan ng mga maliliit na mangingisda habang hinahayaan ang mga commercial fishing vessels na malayang makapangisda sa kalaot-laotan. Kailangan din iparehistro ang mga bangka na nagkakahalaga ng ₱1,000 hanggang ₱ 1,500 para sa tatlong taon. Dagdag gastusin pa ito sa maliliit na mangingisda na wala pa ngang ₱300 ang kinikita sa araw-araw.

Nagiging banta rin sa kabuhayan ng mga mangingisda ang mga eksplorasyon ng mina sa baybayin ng Rehiyon. Pangunahing black sand o magnetite ang nais minahin ng mga kompanya, na nagdulot na ng coastal erosion sa maraming mga komunidad. Sa pagpapalawig ng turismo, naaapektuhan din ang mga fishing communities dahil sila ay pinapaalis upang makapagpatayo ng mga resort, hotels at restaurant, kapalit ng mas mahalagang produksyon ng pagkain para sa lipunan.

Sa kasalukuyan, isang matinding banta sa buhay at kabuhayan ng mamamayang Ilokano ang tumitinding tensyon sa West Philippine Sea. Pinagaagawan ng mga imperyalistang bansa na China at US ang katubigan sa bahaging ito ng timog silangang Asya. Mayaman sa rekursong dagat ang bahaging ito at isang susing ruta para sa kalakalan. Kailangan ito ng China upang mapalakas ang kaniyang pang-ekonomiyang kapangyarihan. Sa kabilang banda, kailangang pigilan ng US ang Tsina sa ekspansyon nito sa pamamagitan nang pang uupat ng gyera. Sa paglulunsad ng gyera ay gugulong ang ekonomya ng US dahil ito ang pangunahing nitong industriya.

Ang probinsiya ng Ilocos Norte ang magiging frontline ng digmaang ito sa kalagayang pumutok. Walang malinaw na plano at walang pakialam si Marcos Jr. at ang kaniyang angkang nakaluklok sa magiging epekto sa buhay at kabuhayan ng kanilang mga kababayan. Patuloy silang nagpapakatuta sa dikta ng US at malinaw na pumapanig sa pang-uudyok nito ng gyera. Ang pagpayag niya sa muling paglulunsad ng Balikatan at ang pagpaparami ng EDCA sites, na mayroon na rin sa Ilocos Norte, ang mga malinaw na itsura ng pagpapakatuta ng angkang Marcos.

Marami nang mga tagumpay na nakamit ng mamamayan ng Ilocos region kasama ng PKM-Ilocos at iba pang organisasyon sa ilalim ng NDFP. Mayroon ding mga naging kahinaan at pag-atras ngunit ang obhetibong kalagayan sa Rehiyon ang naglalatag ng matabang lupa para sa rebolusyon. Sa gitna ng naka- ambang inter-imperyalistang digma at bumubulusok na krisis panlipunan, tanging ang demokratikong rebolusyon bayan ang may malinaw na programa at tunguhin para sa masang magsasaka at mangingisda. Ngayon ang panahon upang magtipon, mag-aral at magpakilos ng daan daan. Pagkaisahin ang pinakamaraming bilang ng mga aping mamamayan sa ilalim ng Demokratikong Rebolusyon ng Bayan.

Mabuhay ang National Democratic Front of the Philippines!