Amado Guerrero
July 30, 1970
5. Ang Kapangyarihang Pampulitika ng Uring Panginoong Maylupa
Hindi kusang susuko ng uring panginoong maylupa ang pagmamay-ari
nila sa malalawak na lupain. Hindi rin nila papayagang magwakas ang
mapagsamantalang relasyon sa kanayunan. Pirmi nilang gagamitin ang
kanilang kapangyarihang pampulitika para magsilbi sa sariling interes.
Sa una pa lamang tanda ng paglaban ng mga magsasaka sa awtoridad nila,
hindi sila nag-aatubiling gumamit ng armadong pwersa para supilin ang
mga iyon. Kawawa ang hangal na umaasa na lamang sa upisina ng Abugadong
Agraryo at sa Korte sa Relasyong Agraryo. Sa lahat ng batas sa "reporma
sa lupa" na pinagtibay ng reaksyonaryong gobyerno, hindi kinakalimutan
ng uring panginoong maylupa na magsingit ng mga probisyong
kapaki-pakinabang sa kanila, at nagpapagrabe naman sa kalagayan ng
uring magsasaka. Naglilingkod sa uring panginoong maylupa ang hukbo,
pulisya, mga korte at bilangguan. Nagtatayo sila ng mga pribadong hukbo
para sa sarili nilang kagyat na pangangailan, hindi lamang para
magbunsod ng mga paksyonal na sigalot sa loob ng kanilang uri, kundi
para salakayin din ang lumalakas na rebolusyonaryong kilusang masa.
Patuloy na lumalakas ang mga panginoong militar sa probinsya.
May direktang mga representante ang uring panginoong maylupa
sa bawat antas ng reaksyonaryong gobyerno, mula sa antas ng baryo
hanggang sa antas na pambansa. Ang mga panginoong maylupa mismo ay mga
upisyal ng reaksyonaryong gobyerno. Umaabot ang kanilang kapangyarihan
sa bawat ahensya nito, laluna sa mga mapamilit na aparato ng estado.
Dahil malaki at laganap ang pagpipinansya nila sa mga kampanya sa
eleksyon, matatagpuan sila sa mga mapagpasyang pusisyon sa lahat ng
reaksyonaryong partidong pampulitika.
Tuwing babanggitin ng reaksyonaryong gobyerno ang pagpapalaki
sa produktibidad sa agrikultura o ang pagbibigay ng pang-engganyo sa
pag-eeksport, ang uring panginoong maylupa lamang ang gustong bigyan ng
benepisyo. Hanggat patuloy na nagmamay-ari ng mga asyenda ang mga
panginoong maylupa at hanggat patuloy nilang kinokontrol ang relasyon
sa produksyon sa kanayunan, ang uring panginoong maylupa at ang
malaking burgesyang-komprador lamang ang pwedeng makinabang sa lahat ng
pinahusay na kalsada, tulay, daungan, patubig, sistema ng kontrol sa
ilog at kahit sa mga serbisyong suporta sa agrikultura na maisasagawa
ng reaksyonaryong gobyerno sa pamamagitan ng mabibigat na pautang mula
sa dayuhan at matataas na buwis.
May iba't ibang tipo ng organisasyon ang uring panginoong
maylupa na nagagamit nang direkta at hindi direkta para bantayan ang
interes nila sa lahat ng paraang posible sa loob ng kasalukuyang
sistema. May asosasyon ng mga miller at prodyuser, at mayroon
ding mga organisasyon ng komersyante. May tinatawag na mga
organisasyong sibiko at pangkawanggawa, na ginagamit para bigyan ng
publisidad ang "kabaitan" at "kabutihang loob" ng mga panginoong
maylupa at para itago ang kawalang-budhi at karahasan ng kanilang
paghahari. Nagtatayo ng mga huwad na kooperatiba para manipulahin ang
iba't ibang saray ng uring magsasaka. May mga bangkong nagsisilbing
sentro ng mga alyansa ng panginoong maylupa at komprador.
Sa lahat ng tipo ng organisasyon, ang Simbahang Katoliko ang
pinakamatanda at pinakamaaasahang tagapagtanggol ng uring panginoong
maylupa. Sa lahat ng salik sa pagpapaunlad at pagpapanatili ng
pyudalismo sa loob ng mahigit apat na siglo, ito ang pinakamapagpasya
at pinakamabagsik. Ang simbahang ito mismo ay malaking panginoong
maylupa, na hindi nababawasan ang pyudal na pribilehiyong noon pa'y
tinatamasa sa sistemang kolonyal ng mga Espanyol. Isa itong
parasitikong institusyong nagtatamasa ng materyal na suporta ng uring
panginoong maylupa. Sandata ito sa ideolohiya at pulitika, na gumagamit
ng lahat ng klase ng taktika para itaguyod ang pagiging "sagrado" ng
karapatan ng mga panginoong maylupa na panatilihin ang kanilang
ari-arian. Nagtayo ang simbahan ng maraming organisasyong sibil na
nakalaang panatilihin ang pamamanginoong maylupa pero kunwari'y mga
tagapagtaguyod ng reporma sa lupa. Kahit ang mga obispo at pari ng
simbahan, at ang mga anak ng panginoong maylupa na nag-aaral sa mga
iskwelahang sektaryan ay nakikisali na rin sa laro ng repormismo para
lamang marahas na kondenahin ang mga nagtataguyod sa rebolusyong
agraryo at ipamigay sa inaaping masang magsasaka ang lumang reseta ng
pananalig at kumpyansa sa reaksyonaryong gobyerno at sa uring
panginoong maylupa.
Sa kanayunan ngayon, marami-rami rin ang repormista at
kontra-rebolusyonaryong mga asosasyon ng magsasaka, unyon ng
manggagawang bukid, ahensya sa "pagpapaunlad ng nayon" o "rural
development" at proyektong "kooperatiba". Ang nag-oorganisa sa mga ito
ay mga ahensya ng EU para sa kontrainsureksyon o kaya'y mga burukratang
kapitalista, organisasyong relihiyoso, kontrarebolusyonaryong taksil na
rebisyonista, karaniwang manggagantso o mga panginoong maylupa na rin
mismo. Ang ilan sa mga ito ay ang Kilusang sa Rekonstruksyon ng
Kanayunan sa Pilipinas (Philippine Rural Reconstruction Movement o
PRRM), Katulong ng Presidente sa Pagpapaunlad ng Komunidad
(Presidential Arm on Community Development o PACD), Pederasyon ng
Malayang Magsasaka (Federation of Free Farmers o FFF), Pinagsanib na
Kilusan para sa Hustisyang Panlipunan at mga Reporma (Federated
Movement for Social Justice and Reforms o FMSJR), Malayang Samahang
Magasasaka (paksyong Lava), Kaisahang Magsasaka (Kasaka) at iba pa.
Nagkakaisa sila sa kontrarebolusyonaryong layuning lokohin ang mga
maralitang magsasaka at manggagawang bukid para maniwala ang mga ito na
makakahon sila sa pang-aapi at pagsasamantala sa pamamagitan ng
pagtitiwala sa programa sa "reporma sa lupa" ng reaksyonayrong estado
ng mga komprador at panginoong maylupa. Bigo nilang inaasahang ilayo
ang mga maralitang magsasaka at manggagawang bukid sa rebolusyong
agraryo na walang pagod at buong tapang na ipinaglalaban ng Partido
Komunista ng Pilipinas.
Pangunahin para sa imperyalismong EU ang pangangailangang
panatilihin ang pyudalismo sa Pilipinas. Kung bumagsak ang mga
panginoong maylupa sa kapangyarihan, wala nang sasalalayan ang
imperyalismong EU at kailangan itong humarap sa pwersang ubod ng lakas
na magtataboy sa kanya mula sa Pilipinas. Kaya ginagawa ng
imperyalismong EU ang lahat ng klase ng hakbang para pigilin ang
rebolusyong agraryo. Mayroon itong programa sa kontrainsureksyon para
supilin ang rebolusyonaryong kilusan ng magsasaka sa kanayunan. Parte
ng programang ito sa kontra-insureksyon ang mga huwad na hakbang sa
reporma sa lupa, "aksyong sibiko", mga organisasyong repormista, at mga
gang ng mamamatay-tao tulad ng "Monkees", "BSDU", "provincial strike
forces" at "special forces". Patuloy na ginagamit ng imperyalismong EU
ang lumang mga taktika ng kontrarebolusyon at binago lamang ang tawag
sa mga ito. Tiyak na palalabasin ang sarili nitong mga tropang agresor
mula sa mga base militar para salakayin ang mamamayan sa sandaling
manghina ang mga reaksyonaryong papet na tropa at pulis, o kaya'y
mabigong supilin ang mamamayan.
Kamakaila'y pinalaki ng imperyalismong EU ang direktang
interes nito sa agrikultura ng Pilipinas. Nagbukas ng malalawak na
plantasyon ang mga agrokorporasyon ng EU, laluna sa Mindanao. Itinayo
ng monopolistang grupong Rockefeller ang pinakamalaking planta ng
abono, ang Esso-Standard Fertilizer and Agricultural Chemical Co., Inc.
(ESFAC),26
at itinayo rin ang Pandaigdigang Surian sa Pananaliksik sa Palay
(International Rice Research Institute o IRRI) para dumiskubre ng mga
bagong klase ng palay na nangangailangan ng maraming abono. Sa ngayon,
direktang naitatakda ng ESFAC ang presyo ng lahat ng kalakal na
pang-agrikultura sa pamamagitan ng pagkontrol nito sa abono, pestisidyo
at lahat ng kemikal na ginagamit sa agrikultura. Ang Kodigo sa Reporma
sa Lupang Pang-agrikultura ay iginigiit ng imperyalismong EU bilang
isang maniobra para mapilitan ang mga panginoong maylupa na bumili ng
mas maraming kagamitang pansaka mula sa mga kumpanya ng EU at para din
gawin nang tubuhan ang kanilang mga palayan at maisan, ganoon din
lamang at mainam na dahilan ang mekanisasyon at pagtatanim ng tubo para
hindi makuha ng gobyerno ang kanilang lupa. Ang Dow Chemical na kilala
sa kasamaan na nagmamanupaktura ng mga defoliant (kemikal na
nakakalagas sa dahon ng halaman) at iba pang sandatang kemikal o
bayolohikal para sa gerang agresyon ng EU sa Indotsina, ay may negosyo
na ngayon sa Pilipinas at hibang na nananaliksik kung paano sisirain
ang mga halaman sa Pilipinas kapag may lumitaw nang mga
rebolusyonaryong base.
Nakikipagsabwatan ang mga monopolyo ng EU sa mga monopolyo ng
Hapon para gawing tagabili ng kagamitang pansaka ang Pilipinas, at para
makapamuhunan sa mga plantasyon. Pinagbibigyan ngayon ng imperyalismong
EU ang pangangailangan ng Hapon sa mga pang-agrikulturang kalakal ng
Pilipinas Para masigurado ng imperyalismong EU na magiging alalay
lamang nito ang Hapon sa agrikultura ng Pilipinas, pinabibilis ang
sariling direktang pamumuhunan sa larangang ito. Matagal nang
naghahanda ang mga monopolyo ng Hapon para magpatakbo uli ng mga
plantasyon sa Pilipinas tulad noong bago sumiklab ang Ikalawang
Digmaang Pandaigdig.
__________________________
26
Nasa kamay na ngayon ni Marcos at ng kanyang pangkatin ang mga sosyong
kumokontrol sa ESPAC, na Planters Products na ang tawag ngayon.
__________________________
